Sürekli şiddetli ağlama 

• Bazı bebekler görünürde hiçbir neden yokken şiddetli ağlama nöbetleri geçirirler. Bu süre zarfında çok huzursuz olurlar ve sakinleştirilemezler. Ağlama nöbetleri genellikle öğleden sonra belli bir saatte başlar ve gecenin derinliklerine kadar devam edebilir.
• Bu ağlama ve huzursuzluk nöbetleri genellikle yaşamın ikinci haftası civarında başlar ve yaşamın altıncı haftasına kadar artar. Genellikle üçüncü ayın sonunda azalırlar, ancak bazen daha uzun sürebilirler.
• Bu ağlama nöbetlerinin kesin nedenleri henüz net olarak açıklanamamıştır. Ancak bu süreçler, bebeğin yaşamının ilk aylarında geçirmesi gereken olgunlaşma ve adaptasyon süreçleriyle aynı zamana denk gelir.
• Örneğin, bebekler ilk üç ayda sindirim sorunları yaşayabilir çünkü sindirim sistemleri hala olgunlaşmaktadır. Ancak ağlama nöbetleri, etkilenen bebeklerin sadece küçük bir kısmında gastrointestinal sorunların bir sonucudur.
• Ancak çoğu durumda bunun nedeni uyku eksikliğidir: Bebekler uyumakta sorun yaşar, gün içinde akşam saatlerine kadar neredeyse hiç dinlendirici bir uyku çekemez ve giderek daha fazla uyarılırlar.

Aile için zorluk  

• Ağlama ve huzursuzluk nöbetleri genellikle zararsız ve yaşamın ilk üç ayı ile sınırlı olsa da genellikle diğer aile üyeleri için çok fazla stres anlamına gelir.
• Çeşitli tavsiyeleri deneyin ve mümkün olduğunca sakin kalmaya çalışın.

Önemli! Ağlamaya daha fazla dayanamayacağınızı düşünüyorsanız zamanında yardım ve rahatlama isteyin. 

Ne yapmalı?   

• Dış uyaranları azaltın,
• Aşırı yorgunluktan kaçının,
• Günlük rutini gün içinde düzenli uyku saatleri ile yapılandırın,
• Çocuğun uyanık olduğu saatleri birlikte oyun oynamak için kullanın.

Mutlaka kaçınılması gerekenler? 

Asla sallama! Bazen ebeveynler ağlayan bebeklerini çaresizlikten sallarlar. Bunu hiçbir koşulda yapmayın! Kısa süreli sarsıntılar bile bebeğin sağlığına ciddi zarar verebilir ve hatta ölümüne neden olabilir. 

Sabrınızı kaybettiğinizi fark ederseniz:   

• Kısa bir ara verin.
• Bebeğinizi güvenli bir şekilde karyolasına yatırın.
• Odadan çıkın.
• Derin nefes alın.
• Çocuğunuzu birkaç dakikada bir kontrol edin.
• Örneğin bir çocuk doktorundan, bebekli ve küçük çocuklu ebeveynler için bir danışma merkezinden veya ağlama ambulansından destek alın.