Ciągły, gwałtowny płacz 

• Niektóre dzieci mają epizody gwałtownego płaczu bez wyraźnego powodu. W tym czasie są bardzo niespokojne i nie można ich uspokoić. Epizody płaczu zwykle rozpoczynają się o określonej porze po południu i mogą trwać do późnych godzin nocnych.  
• Te epizody płaczu i niepokoju zwykle zaczynają się około drugiego tygodnia życia i nasilają się do szóstego tygodnia życia. Zwykle ustępują pod koniec trzeciego miesiąca życia, ale czasami mogą trwać dłużej. 
• Dokładne przyczyny tych epizodów płaczu nie zostały jeszcze dokładnie wyjaśnione. Zbiegają się one jednak z procesami dojrzewania i adaptacji, które niemowlę musi przejść w pierwszych miesiącach życia.  
• Na przykład, niemowlęta mogą mieć problemy z trawieniem w pierwszych trzech miesiącach, ponieważ ich układ trawienny wciąż dojrzewa. Jednak epizody płaczu są wynikiem problemów żołądkowo-jelitowych tylko u niewielkiego odsetka dotkniętych nimi dzieci.  
• W większości przypadków jest to jednak spowodowane deficytem snu: dzieci mają problemy z zasypianiem, prawie nie śpią w ciągu dnia aż do godzin wieczornych i stają się coraz bardziej nadmiernie pobudzone. 

Obciążenie dla rodziny 

• Chociaż epizody płaczu i niepokoju są zwykle nieszkodliwe i ograniczone do pierwszych trzech miesięcy życia, często oznaczają duże obciążenie dla innych członków rodziny.  
• Wypróbujcie Państwo różne wskazówki i starajcie się zachować spokój tak często, jak to możliwe.  

Ważne! Poproście Państwo o pomoc i odciążenie w odpowiednim czasie, jeśli uważacie, że nie możecie już dłużej znieść płaczu. 

Co robić? 

• Ograniczyć bodźce zewnętrzne, 
• Unikać przemęczenia, 
• Ustalić codzienną rutynę z regularnymi porami snu w ciągu dnia, 
• Wykorzystywać godziny czuwania dziecka na wspólną zabawę. 

Czego należy unikać za wszelką cenę? 

Nigdy nie potrząsać! Czasami rodzice potrząsają swoimi płaczącymi dziećmi z czystej desperacji. Nie róbcie Państwo tego pod żadnym pozorem! Nawet krótkie potrząsanie może spowodować poważny uszczerbek na zdrowiu dziecka, a nawet śmierć. 

Jeśli zauważycie Państwo, że tracicie cierpliwość: 

• Zróbcie sobie krótką przerwę. 
• Połóżcie dziecko bezpiecznie w łóżeczku. 
• Wyjdźcie z pokoju. 
• Oddychacie głęboko. 
• Sprawdzajcie, co u dziecka co kilka minut. 
• Poproście o wsparcie, np. w gabinecie pediatrycznym, w poradni dla rodziców z niemowlętami i małymi dziećmi lub w tzw. pogotowiu płaczu.